KINDERALIMENTATIE , HOEVEEL? mediator Groningen

Is kinderalimentatie van openbare orde? In hoeverre mag de rechter afwijken van een partijafspraak die in de aanloop naar de procedure is gemaakt? Contractsvrijheid van partijen kent ondergrens.

KINDERALIMENTATIE

G R A T I S !

Ik heb een E-Book geschreven:

Slimme stappen naar Eerlijke Kinderalimentatie

Wil je dit gratis e-book hebben?

Ja ik wil dat boek!

MAG JE IN AFWIJKING VAN DE TREMA NORMEN EEN BEDRAG AAN KINDERALIMENTATIE AFSPREKEN?

Een voorbeeld

Margo en Frits zijn in 2009 getrouwd (in gemeenschap van goederen). Hun kinderen zijn nu 10 en 6 jaar. Frits heeft een onderneming. Margo was tot voor kort vennoot in de onderneming en deed er licht administratief werk.  Het is Margo niet exact bekend welke verdiensten de onderneming heeft en wat de waarde van de onderneming is.

Margo wil scheiden.

Na de zomer van 2017 komt Frits met een papier, genoemd principe overeenkomst, waarin allerlei afspraken staan over de verdeling (o.a. de eigen woning, de onderneming enz) en de kinderalimentatie. Margo gaat ermee akkoord. De principe overeenkomst wordt door beiden getekend. In de overeenkomst staat o.a. dat de kinderalimentatie € 100,-- per kind is.

Zij maken ook samen het ouderschapsplan. De kinderen hebben hoofdverblijf bij Margo. In het ouderschapsplan nemen zij op dat de door Frits te betalen kinderalimentatie € 100,-- per kind per maand is.

Zij vermelden ook in het ouderschapsplan:  

..."dat zij bewust zijn afgeweken van de wettelijke maatstaven en dat wijziging van de kinderalimentatie slechts mogelijk is als er sprake is van een zo ingrijpende wijziging van omstandigheden dat degene die wijziging verzoekt naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid niet langer aan die overeenkomst kan worden gehouden....."

 Echtscheidingsprocedure

In mei 2018 start Margo de echtscheidingsprocedure zij vraagt o.a. de rechter de principeovereenkomst te vernietigen of te ontbinden.

Zij denkt, alhoewel ze niet precies de inkomsten van Frits weet, dat de kinderen worden benadeeld en dat Frits zeker in staat is om € 533,-- per kind per maand te betalen. Zij vraagt de rechter om de wettelijke maatstaven toe te passen en de berekening te maken nadat hij bij Frits de financiele gegevens heeft opgevraagd. Volgens Margo kan de rechter namelijk altijd afwijken van een partijafspraak over kinderalimentatie, omdat volgens haar kinderalimentatie van openbare orde is.

Frits zegt dat de rechter niet kan afwijken omdat hij en Margo hebben afgesproken dat dit alleen kan bij zeer ingrijpende wijziging van omstandigheden.

Kinderalimentatie van openbare orde?

Over de  vraag in hoeverre kinderalimentatie van openbare orde is en het de rechter vrijstaat om voorbij te gaan aan een door de ouders gesloten overeenkomst van kinderalimentatie, lijken in de jurisprudentie en in de literatuur verschillende opvattingen te bestaan.

Degenen die betogen dat kinderalimentatie van openbare orde is, wijzen daarbij vaak op de uitspraak van de Hoge Raad van 24 november 1972 (NJ 1973, 288).  In die uitspraak heeft de Hoge Raad geoordeeld:

..."dat de rechter die – op grond van artikel 1:406 BW (voor het eerst) – kinderalimentatie vaststelt, daarover zelfstandig oordeelt met inachtneming van de wettelijke maatstaven zonder gebonden te zijn aan wat de ouders onderling over die alimentatie zijn overeengekomen..."

De rechter:

De rechter overweegt dat de tijden en het familierecht veranderd zijn. Tegenwoordig verlangt de wetgever van ouders dat zij meer zelf regelen. Zij moeten zelf het ouderschapsplan maken waarin zij juist afspraken moeten maken over de kinderalimentatie. De wetgever wil de ouders dus juist stimuleren om samen afspraken maken over de kinderalimentatie. Daarmee verdraagt zich niet goed dat de rechter vervolgens zomaar over deze gemaakte afspraak heen zou kunnen stappen.

Wel heeft de wetgever in artikel 1:400 lid 2 BW bepaald dat overeenkomsten waarbij van het krachtens de wet verschuldigde kinderalimentatie wordt afgezien, nietig zijn.

Daarmee heeft de wetgever als het ware een ondergrens gegeven voor de contractsvrijheid van partijen.

Een door hen gemaakte afspraak kan niet tot gevolg hebben dat in feite wordt afgezien van de kinderalimentatie die volgens de wet verschuldigd zou zijn.

Een beding dat verhindert dat de kinderalimentatie naar boven wordt bijgesteld, zal daar al snel mee op gespannen voet staan.

Kinderalimentatie

Ten aanzien van Margo en Frits heeft de rechter geen redenen om aan te nemen dat met de gemaakte afspraak van € 100,- per kind per maand de kinderen te kort worden gedaan en dus zou worden afgezien van het volgens de wet verschuldigde levensonderhoud. Margo heeft die stelling niet verder met feiten en omstandigheden ingekleurd. Zij heeft slechts gesteld ‘geen idee’ te hebben welke bijdrage op grond van de wet en de feiten reëel was.

De rechter vindt dat Margo bijvoorbeeld meer informatie had kunnen geven over de bestedingen zij tijdens het huwelijk deden, bijvoorbeeld wat hun woonlasten waren, hoe vaak ze op vakantie gingen etc. Dan zou de rechter zich een beeld hebben kunnen vormen van hun welstand en een inschatting hebben kunnen maken of er reden was om Frits te verplichten gegevens te verstrekken en de gesloten overeenkomst te doorbreken.

Dit had des te meer van Margo kunnen worden verlangd, aangezien zij tot voor kort vennoot was in de onderneming van de man en zij – naar eigen zeggen – daar administratief werk deed.

De rechter wijzigt de tussen Margo en Frits afgesproken kinderalimentatie niet.

Mijn advies is laat je goed informeren voordat je een overeenkomst tekent.

Specialist kinderalimentatie Groningen: ervaren oud-advocaat die je op jouw rechten wijst en bedreven is in het alimentatierekenen. Neem gerust contact op